Voor het nageslacht

[chris]

https://youtu.be/aEkXet4WX_c

(Dat deze link, naar een medium, nooit vergeten mag worden)

Wat was het medium? Vragen toekomstige archeologen zich af.
Voor ze op zoek gaan naar patenten en geschiedmatig materiaal.

Stel we ontdekken zelf die gouden schijf van een eerdere Voyager.

Is Carl Sagan dan niet gelijk god geworden? Als men zich hem nog herinneren kan?

Neen, het gaat om de passie van het spel, niet om hoe het gespeeld wordt.


Hoe groter de passie

Hoe beter het plagiaat.
https://youtu.be/As-iBOqACms

[chris]

Uit die laatste link, Kraftwerk: Robots.

"Ja tvoi sluga, ja tvoi rabotnik"
kan zijn, cq is Russisch voor:
"I am your servant , I am your worker."
kan zijn, cq is Engels voor:
"Ik ben uw dienaar, ik werk voor u."
kan zijn, cq is Nederlands voor:
"Ich diene Dasjenige, was für mich arbeitet."
In het Duits wel eens waar kan zijn ... weliswaar.
(dat: "das, was" gelijk is aan "hetgeen", o.a.)

"They: are the robots", immers.

(Dat kan een mens overigens ook van zijn eigen lichaam vinden. Zelfs nog voor het ter beschikking van anderen te geven. Dat: "Ich diene Dasjenige, das für mich arbeitet.")

::

Nu maar hopen dat robots niet door twijfelende programmeurs geprogrammeerd worden, anders zou hun gedrag onbegrijpbaar/moeilijk narekenbaar zijn.
Aan de andere kant kun je dan de uitvinders van het begrip "Kunstmatige Intelligentie" van hetzelfde feit betichten.

(Weifelende programmeurs zijn Napraters: geen [rationele] intelligentie van binnenuit. Maar over het algemeen spiegelen zij daarmee juist de opdrachtgever in zijn onvermogen tot beslissingen nemen. De programmeur die het programma oplevert waarmee de opdrachtgever het 100% eens is moet nog geboren worden. Aan de andere kant: de opdrachtgever die 100% tevreden is met het programma, bestaat eveneens nog niet.)

[neus]

Er is iets hopeloos vervelends in diennaar-meester relaties ten aanzien van het eigen lichaam als de roesmiddelen voor een kunstmatige afstand gezorgd hebben. Een geslaagde symbiose geeft de ervaring van afstand niet.

[chris]

Ik begrijp je woorden niet, maar denk te begrijpen wat je meent.
(Wellicht heeft het waarde.)

Er is iets hopeloos vervelends in diennaar-meester relaties ten aanzien van het eigen lichaam als de roesmiddelen voor een kunstmatige afstand gezorgd hebben. Een geslaagde symbiose geeft de ervaring van afstand niet.

Waarom dan niet?
(Omdat het begrip symbiose het begrip afstand niet kent? Dat zou dan inderdaad niet kloppen. Er is geen "symbiose" bereikt. Verkeerde drugs, weer nieuwe geprobeerd, zodat het maar wel kan kloppen. Ze werken allemaal niet! Godverdomme!)

The drugs don't work, anymore.
They just make you worse
But I know I'll see your face again

"Ken uzelf", lijkt een makkelijke opgave.
"Ik ken mij zelf best wel hoor!", hoor je ook wel eens.

Maar die uitspraak wordt steevast geuit door mensen die vervolgens zeggen: "Ik heb geen zin in jouw filosofie".

(Dat zijn dan ook vaak de keren dat ik weer huiswaarts keer. Ik blijf dat op toeval gooien, en niet op onverrichtte zaken.)

::

Vergelijk ook de slaven uit de Egyptische/Romeinse tijd niet met de slaven uit de "zwarte tijd", en vergelijk dwangarbeid in geen geval met oorlogen.

Slaven zijn alleen slaven, als zij menen daardoor langer te kunnen leven.

(Wat ging er om in de geesten van Hitlers dwangarbeiders? Die hebben toch maar wel al die "kunstwerken" (Bizarre bunkers, grotfabrieken, en dergelijke) voor hem gemaakt.

Als je je leven in de waagschaal stelt, werkt geloof soms averechts.

Waarin kun je dan nog geloven?

[neus]

ik denk dus dat "Befehl ist Befehl" de eerste aanspraak op autistische manifestaties was, en die hebben uiteindelijk toch doorgezet. In de autistische manifestaties (o.a. Glenn Gould als machine) was dus "regelzucht" een voornaamste kernwaarde, en een kernkwaliteit is regels volgen, maar gek genoeg zijn die "regels" om te volgen dus vaker zoiets van "let yourself go" of "verzaak het ego en go with the flow" of "use drugs".

Julian Palmer schreef een boek over psychedelische drugservaringen/leven dat ik aan het doornemen ben, en wat me opvalt is het totale disrespect voor lichaaam. Dat mag lijden, spastisch worden, onbestuurbaar, volkomen gedissocieerd, als maar een zo intens mogelijke "ervaring" wordt onttrokken. Niet zomaar "to get fucked up", maar eigenlijk "to become what you are not". Welke ziel is daar nu precies bij gebaat? Of heel banaal, dan heb je weer een smeuig boek om te verkopen?

[chris]

Ik ken beschrijvingen van drugservaringen waar juist precies het omgekeerde uit voorkomt: een immens respect voor [de werking van] het eigen lichaam, en daarmee de/een eventuele creator/belichaming ervan.
Maar meestal valt dat onder de noemer: "religieuze ervaring".

::

Even over Glenn Gould.

Het verhaal gaat dat de technicus die de opnamen van de Bach-variaties deed, Gould op een gegeven moment verbood mee te hummen/neuriën met zijn spel.

Glenn begreep dat niet: "Het hoort erbij", vond hij.

Dan kun je je ook het autistisch spectrum van de geluidsman-als-machine gaan afvragen.
(En hop! Weer een smeuïg boek erbij?)

[neus]

ja dat hummen...wet dat ik dit toch ook wel als bizar ervoer.


maar vooral is me bijgebleven de mechanische precisie van de aanslagen, een volkomen geinternaliseerde metronoom

[chris]

Iemand om je aan af te meten?
Hij was wel een mens, in zijn metronoomheid.

De tact van zijn wereld, kreeg je te horen.

[chris]

Voor een autist is dat erg wereldkundig.

[neus]

ik snap dat je dan bij Bach uitkomt...

[chris]

Gelukkig maar.

[chris]

(Begrijp je ook dat de muziekstukken van Bach elke speler vrijheid geven in de uitvoering ervan?)

[chris]

(geen wonder dat Beethoven doof werd.)

"Geen dag zonder Bach."

(Daarom kan ik niet meer naar (relatief moderne) muziek luisteren.)

Zelfs in mijn eigengemaakte muziek zit Bach! (Na wederhoren.)

En ik altijd maar denken dat ik door God en Jezus geïndoctrineerd was, terwijl het veel subtieler ging.

Nou ja zeg! Voor een dergelijke verkrachting zou ik nog bewondering kunnen opbrengen ook.

Gek genoeg.

[neus]

fijn dat je denkt dat ik Bach waardeer, bewonderen wel, met gepaste afgunst.

[chris]

Ik dacht niet dat jij Bach waardeerde.

Maar niettemin begrijp ik je reaktie wel.

Die "gepaste afgunst" voel ik ook.

[neus]

fijn dat je aan Bach vreugde kunt beleven.

[chris]

Vooral aan zijn gave multi-interpretabele muziek te kunnen schrijven.
Maar het is misschien niet voor iedereen weggelegd.

Dat is ook een interpretatie.
Knap hoor!

(Van die opnameleider.)

[neus]

wat zeg je nu precies? Waar schrijf je aan?

[chris]

Ik ratel vrije-uitloopgedachten.
Trek het je niet aan, het is tegen de blauwe hemel.
(Net zoals Russel's "Blue Sky" onderzoeken.)

Als ik het tegen jou persoonlijk heb: dan schrijf ik het ook zo.